EEN PAINTERSBLOCK EN DE GEVOLGEN.
Een dag na de opening van de tentoonstelling in Domburg ter ere van mijn 85ste verjaardag (13 februari 2016) viel de schilderskwast plots uit m’n handen.
Let wel: de passie voor Beeldhouwen bleef.
Er is een wezenlijk verschil in houding ten opzichte van schilderen en beeldhouwen.
Beeldhouwen is voor mij: KRACHT – RITME – INTUITIE
En schilderen:
OOG – HAND – HART – EN ZIEL
En dat laatste viel stil.
Begin 2017 bezag ik het grasveld van mijn leven.
Op een koude, heldere Januaridag zie ik tussen de grassprietjes aarzelend een bloemetje opkomen. Voorzichtig benaderde ik het.
Het was een klein, eigenwijs, kleurig bloemetje en, ongelooflijk, het gaf me een knipoog.
Op die heldere Januaridag 2017 ben ik begonnen:
Met Acrylverf op geprepareerd en gemodelleerd etspapier:
KLEIN, EIGENWIJS, KLEURIG ÉN MET EEN KNIPOOG.
Heb nog gedacht: het zal wel overgaan.
Maar nee.
En nu, na vier jaar hieraan gewerkt te hebben, kom ik ermee naar buiten.
Hier sta ik, ik kan niet anders…….
Met de grote dichter Willem Elsschot zeg ik:
“MAAR LAAT MIJ DOEN MET EIGEN VUUR
WAT IK VERKIES ZOLANG IK DUUR “
W A C H T E V E N !
Dat wil niet zeggen, dat ik niet volledig achter mijn eerdere werk sta.
Ook in die periode schilderde ik “met eigen vuur”.
Ik koester het nog en wil het graag met U delen.
elly mes